थंड थंडशी पावशी सांज
कानार थंड पावळेचो आवाज
रूखां पानांचो मातसो सळसळ
खुब आयली तूजी याद आज

पयल्या पावसाच्या मातयेचो वास
पयल्या मोगाचो वोटांचेर सुहास
तुका मेळपाची मनातली धडधड
प्रेमाचो काळजाक पयलोच तो घास

एकाच सत्रे पोना पयल्या फावट
अचकित तेकपी हाताक तो हात
आबुजाद तुजी ती बडबड
केन्नाच सोपची न्हय ती वाट

तडवो पावस आयलो जेन्ना
कितें जाले तें म्हाकाच कळना
उरलो फक्त आकांताचो गडगड
निष्फळ प्रेमाची घूसपल्ली वळणां

तरी अजून म्हाका पडना विसर
याद दिता ह्या पावसाची सर
पयल्या मोगाची पयली तडफड
काळजात खंय तरी दिला तुका घर

म्हाका दिसता चलत रावचें
हातात तुज्या आसचो हात
पळोवचो दोळ्यांत तुज्या
सुर्य वतना अस्ताक

हाश्यां वांगडा सर्त करपी
तीं खळखळीत दर्या ल्हारां
पिशें म्हाका लायलें तुज्या
कोंगऱ्या केंसात व्हांवपी वाऱ्यान

तुज्या एका नजरेन म्ह्ज्या
काळजांत जी जाता धडधड
गोंपान येऊन आयक एकदाच
म्हज्या मनाची ही तडफड

जायतें तुका सांगचे आसा
जायतें म्हाका आयकुचे आसा
शब्द तोणांन काडनाशी
खुब समजुन घेवचें आसा

नासत हांव राजकुमार
सोंपनातलो गो तुज्या
तू मात सदा उरतलें
काळजाची राणी म्हज्या

जिवीताची सांज ताजी आयल्या खरी
आता तरी ताका जगुनी आपल्या परी

दुसऱ्यांचीं मनां राखपाक इतलो गुंतलो
स्वताचे अस्तित्व कितें तेच विसरलो
तुमच्यां ऊतरांक मान दिवपाक तो शेणलो
आपलीच ऊमेद जोत्यां वरी झरयत गेलो

तुमकां दिसता हाका जाय तसो घुवडांवया
भिजुड लेखून लोकां कडेन सोपो करून दिवया
कितेंय केल्यार हो कांयच तर म्हण्णा
गोणसा बैला सारखो मान हालोवपा सोडना

कितले म्हणून ताजें पाशियेंस तुमीं पळयतलें
ताजो स्फोट जातलो तेन्ना तुमकां झेलतलें?
नम्रपणाचो फायदो घेवप कोणाक सोबना
आक्रोश जावून भायर सरलो की कोणाक पचना

ताणें तुमचे सगळें केलें, कशें विसरलें?
मान दिल्यार परत मेळटा, हे कशें विसरलें?
मनीसपणाचें शिक्षण खंयच मेळणां
मोंव दिसता थंय खणटा तो कोणाचोच जायना