हरशी सैरवैर धावपी म्हजे मन डोळळे माखून आपल्या भीतर काळोख करून बसलां. स्वताची आस बाळगिता तेन्ना ते मन आपल्याकूच खावपाक कित्याक काय सोदता??? निरागसपण ताजे कोणे काय चोरून व्हेले ताकाच बाबड्याक खबर ना.
कसलो हो वेळ आयलो, कोणा मुखार आपल्याक उघडे करप ताणे आता?

mogaachi fulaa

फुलाच्यो पाकळ्यो जश्यो सोबित फुलतात
तशेच मोगाची काळजां एकामेकात जुळतात
आता फुलां फुलप आनी काळजां जुळप हे एक कशे?
तुमी म्हणत ह्या कवीक लागला दिसता सामके पिशे

फुल फुलतले अशी जशी भोवरो बाळगिता आस
तसोच पैस आशील्ल्या मोगीन्चो अडकून उरता स्वास
चंद्राच्या शीतलकायेन बी केन्नाय एकटे मन करपता
काळजाक चार कुडी म्हणुन किते चार मोग जाता?

इति ऊवाच प्रसाद ओगीच मोगाचेर नाका वाद
आप आपल्या मोगाक तुमी घालून पळयात साद
आणी जर तुमच्या उल्याक कोण दिना उतर
तर चार सोबित फुलां फुलयात तुमच्याच मनां भितर