We humans find it very difficult to understand and accept the obvious..the truth the stares us in our face....because we have been taught to think like others... And not to just think!!!!

When the mind knows no peace...a dew drop can create more havoc than a thunderstorm!!

Religion
Thy name is discrimination
Your aim is to the cloak the truth
And human degeneration

You boast as the path to truth
But one thing is clear as a day
As much as I may want to know Him
A lie can never show me the way

So I prefer to be a lone ranger
You can have your multitude of vassals
Truth comes to those who seek it
And not to those who never had balls

What is existence?? A generally agreeable and under appreciated experience called a lifetime. A journey full of wonders that are overwhelmingly overlooked, and where every adventurous episode is called a risk. And where, by the end of it, history calculates it by the number of breathes completed, rather then by the number of experiences gained and energies transferred.

When I first heard your voice
The words didn't matter
I was so lost in the moment
That the answers didn't matter

I lost my own voice
I was so confused u see
I forgot what I had to say
All time just ceased to be

And it happens to this day..
Even though I have a lot to say

I stood among the varied wild flowers
Middle of the vast evocative meadow
No big trees to cut through the carpet
And no ethereal dark shadows

The light air carried the sweet smell
To the bells in the spire up high
and they tolled in merry abandonment
In rhythm with my heart's sweet sigh

As I stared in the blue yonder
through the hills high and bare
The butterflies hovered around me
Wondering what was caught in my stare

They couldn't know of my unseen smile
For it was guised by my longing for you
As my eyes stuck to the winding road
That was to carry you, sure and true

As you came through along in my sight
I moved forward towards your lonely trail
Reaching my hands out for a far off caress
You smile reached me, through the veil

Gosh!! Why did time not fly away
Just to let me get you in my arms
Please!! Don't let my wish be in vain
Please!! Don't let me be deceived again

In the meadow of my insouciant mind
As i wait to feel your love anew
The bells still toll in renewed fervour
For my heart will always beat for you
I love you, knowing not what you are
But for what I be, when with you

Some day when I will not be around
Some day when the light will be snuffed out
Some day when there wont be any memories
And I will be relegated to unremembered dreams

Then you will be free as a bird
To laugh as you please, run with your herd
No more you will need to react
No more love's drama to enact

Down by the alley once...my lover and I...we did meet
Her smile..so enchanted me...that I forgot to greet
She wished me ... a good morning... A good day
Little does she know..I have lost my wits...day after day

I believe in you so much because, I dunno, maybe since I am foolish and mad
But then I know what you are...and you are much better than what you think you are!!!
So go forth and snatch what is yours for the taking, whether you deserve it or not
When the world is yours to seize, why care for all the things that don't matter at all?

The day you cease being in my life
Is the day I cease to be
What do I do with these lovely meadows
Without a flower as sweet as thee???

I looked at you, the way its meant to
My eyes pierced into your soul
But all around I could see was zilch
There was nothing for me to behold

I laughed hard, till I could no more
And then I cried and cried, some more
I hoped your heart had a room for me
But by then you had shown me the door

How stupid I must have felt; Your smile
How wicked it looked on your mouth
The way I hoped was so quixotic
The way I stared, yes, so uncouth

All that I need is to find some peace
Now all that I need is some sign
I only wish to float down the life stream
And search within, the truth, divine

He had said all his goodbyes
He had no time for his pain
He hoped they will all understand
Didnt have anything else to gain

Life had been a brief stopover
To replenish his dog-tired soul
There was no hope in his Pandora's box
All dreams sucked by a mean black hole

Ah!! To be supped by all that gloom
There is so much pleasure in despair
He longed to hear that wicked smile
The Reaper with his pale death stare

But hark!!! Who pricks his beloved darkness?
And intrudes in his private moment!!!
Why pierce his pitch-black spirit?
The audacity to wreck his rant!!!

Did someone just touch his heart?
A recall from a past well blanked out
A dip in his inner sea of memories
A pulchritudous profile thrushed out

A longing, a desire, a simple wish
A feel of a beautiful future
Was all that a beam of hope needed
To rouse him into an ecstatic rapture

There is always something to love
Something to look for with gay
A beautiful dawn is close at hand
That will take your breathe away

All that I had to love was you
All that I had for to pine
You were an oasis in the desert of despair
Love's most sacred shrine
If only the world was not so cruel
To hide heart's path of thine
If only I had not caught Loki's eyes
And then you would have been mine

I have loved you, and will always do
A selfish wish to just be sane
And I know my love just troubles you
But i never wished you any pain

I have loved you, a hopeless love
The jealousy I felt, though down the drain
If only the heart is handled with kid's glove
And make me love you again and again

I had a dream..I had to scream...I had to let it go
I felt the lava hot on my cheeks... as the tears flow

There is a deep abyss inside my head..filled with tears of mine
Darker than the darkest night....a nightmare of brine

There is no rhythm or any rhyme.. no beautiful song of life
The heart bleeds to a lonely death...each beat sharp as a knife

And then he beckons...he who knows....the man with the rusty scythe
I know its foolish to give in to him...give up without a fight

But what ends sooner is always better...all things do have to end
This is what it all comes to...to embrace my only true friend

The streams, the rivers, they all be one
They long to meet the great oceans
The yearn, the hunger to meet a lost love
Is the sweetest of all sweet emotions

Strange may be the ways of He
But He also created the pure dew
When all mingle with their dear ones
Why not I share my spirit with you??

The waves yearn to meet the land
The blue sea kisses the sky's fire
The moon and tides, though they never meet
They never give up their desire

My heart has closed me out of itself
Since my beloved is far far away
But with love comes a fresh sprig of hope
I can only wait for that beautiful day
The day when our hearts will melt
And beat together in abandon gay!!!

थंड थंडशी पावशी सांज
कानार थंड पावळेचो आवाज
रूखां पानांचो मातसो सळसळ
खुब आयली तूजी याद आज

पयल्या पावसाच्या मातयेचो वास
पयल्या मोगाचो वोटांचेर सुहास
तुका मेळपाची मनातली धडधड
प्रेमाचो काळजाक पयलोच तो घास

एकाच सत्रे पोना पयल्या फावट
अचकित तेकपी हाताक तो हात
आबुजाद तुजी ती बडबड
केन्नाच सोपची न्हय ती वाट

तडवो पावस आयलो जेन्ना
कितें जाले तें म्हाकाच कळना
उरलो फक्त आकांताचो गडगड
निष्फळ प्रेमाची घूसपल्ली वळणां

तरी अजून म्हाका पडना विसर
याद दिता ह्या पावसाची सर
पयल्या मोगाची पयली तडफड
काळजात खंय तरी दिला तुका घर

म्हाका दिसता चलत रावचें
हातात तुज्या आसचो हात
पळोवचो दोळ्यांत तुज्या
सुर्य वतना अस्ताक

हाश्यां वांगडा सर्त करपी
तीं खळखळीत दर्या ल्हारां
पिशें म्हाका लायलें तुज्या
कोंगऱ्या केंसात व्हांवपी वाऱ्यान

तुज्या एका नजरेन म्ह्ज्या
काळजांत जी जाता धडधड
गोंपान येऊन आयक एकदाच
म्हज्या मनाची ही तडफड

जायतें तुका सांगचे आसा
जायतें म्हाका आयकुचे आसा
शब्द तोणांन काडनाशी
खुब समजुन घेवचें आसा

नासत हांव राजकुमार
सोंपनातलो गो तुज्या
तू मात सदा उरतलें
काळजाची राणी म्हज्या

जिवीताची सांज ताजी आयल्या खरी
आता तरी ताका जगुनी आपल्या परी

दुसऱ्यांचीं मनां राखपाक इतलो गुंतलो
स्वताचे अस्तित्व कितें तेच विसरलो
तुमच्यां ऊतरांक मान दिवपाक तो शेणलो
आपलीच ऊमेद जोत्यां वरी झरयत गेलो

तुमकां दिसता हाका जाय तसो घुवडांवया
भिजुड लेखून लोकां कडेन सोपो करून दिवया
कितेंय केल्यार हो कांयच तर म्हण्णा
गोणसा बैला सारखो मान हालोवपा सोडना

कितले म्हणून ताजें पाशियेंस तुमीं पळयतलें
ताजो स्फोट जातलो तेन्ना तुमकां झेलतलें?
नम्रपणाचो फायदो घेवप कोणाक सोबना
आक्रोश जावून भायर सरलो की कोणाक पचना

ताणें तुमचे सगळें केलें, कशें विसरलें?
मान दिल्यार परत मेळटा, हे कशें विसरलें?
मनीसपणाचें शिक्षण खंयच मेळणां
मोंव दिसता थंय खणटा तो कोणाचोच जायना

काळखाचे पांघरूण घेऊन हांव त्या घरा भितर सरलो
घोयरावांचेर हात फेरीत पावल फुडे घालीत गेलो
कित्ल्यो मावल्यो म्हजेर चाडल्यो कित्ल्यांक हांवे चिड्डील्यो
भिना भिना म्हणता खरो.. आंगार मात घाम शेळो

पुनवेची रात जरी....डोळ्यामुखर पडला काळोख
उजव्या हाताक दाव्या बोटांची पटना जाल्या वळख
आनी फुडे सरलो तेन्ना अकस्मात कोणे मारले उलें
हड्डे इतल्या मोट्यान वाजले, काना पड्डे फुटपा उरले

स्वताचे बिंब पळोवन इत्लो पुण हांव कित्याक भिलो
आनी म्हजीच सावली म्हाका अशी कित्याक मारता उलो
खंय असा हांव, किते काय करता हांगा
उतराची वाट पळयत, मिनटांची जाली वरां

खंयच्यान तरी खाचितल्यान आयलें हळूच ल्हानशे किरण
खानार म्हज्या ल्हवू हात, दोळ्यात म्हज्या नजर मेळोवन
कायच ऊलयनास्तना सगळे शांत जाले खीणान
हळू हळू पसरुंक लागली ऊजवाडाची व्हडली किरणां

मनाचो खेळ सगळो, मनाभीतर सगळो खेळ्ळो
अंधारातली कुपां काडपाक एक ल्हानशें किरण पुरो
काळोख सगळो गेलो पोळुन, आशेक दिवून जागो मनात
काळोख सगळो गेलो पोळुन, आशेक दिवून जागो मनात

Its a thing of beauty ... A joy to be
The mind just wanders away
You just wouldn't want to miss a chance
Oh! Its lovely to let it sway

But hark! What secrets hide within
Don't take its value at face
You stake your heart in abandon glee
Its sleeves are stacked with ace

Love is a very dangerous game
Some say its the work of evil
They say you know who runs that workshop
Yes, his name is devil

But I would still run like a madman
To clasp love, that evil thing
Its rhythm is what my heart needs
Ah!! Its wondrous to just hear it sing!!!

कितलो वेळ जाल्लो तो तसोच त्या आंब्या पोना उबो अशील्लो. सामके रखरखित वोत, आनी वारें मातुय ना. पुण ताका असल्या गोष्टींचे खय पडून गेल्ले!!! ताजे लक्ष सामके एकाच कडेन केंद्रित अशील्ले. मुखार आशिल्ल्या त्या घराचेर...आणि त्या घराच्या बालकांवाचेर. ताका खबर ना तो केन्नाच्यान थंय तसोच आशिल्लो. एक हुनीर ताका साम्को तेकून किते तरी खातालो, तो थंय नाशिल्लेच भशेन. घराच्या कुशिक आशिल्ल्या रस्त्यार एरादारी घे म्हणून अशिल्ली.. आनी त्या रस्त्या दुसऱ्या व्हटेन आशिल्ल्या न्हयचेर व्होडल्यो व्होडल्यो बारज्यो मीन घेऊन वास्को वताल्यो. पुन्न हरशी कुजबुजत रावपी ताजे कान आज सुन्न जाल्ले.

आज तो खूब वरसांनी आपल्या मोनाक...आपल्या मोगाक पळयतालो. खूब म्हल्यार खूब. एक तप जाल्लो तीं एका मेका समोर येऊन. पुण मोनाचे लक्ष ह्या मन्श्याचेर मातुय पडूनाशिल्ले. जणू तो थय नाशिल्लोच....सामकी आर पार नदर. आनी ताकाय तेच जाय आशील्ले.

आपल्याक पळेल्यार ते रागान किव्वा विटून भितर वचत म्हणून ताका भंय आशील्लो. मोना त्या बालकांवार एका झोपाळयार बसून किते तरी वाचताले. मदीच तकली वयर काडून झाडाक लागील्ले आंबे पळयताले. पीकील्ले ते आंबे पळोवन हासताले. मदीच आपले केस बोटांनी घुंडयताले. ते वाचताले खरे....पुण पुस्तकाचे पान हालयल्यार कितलोसोच वेळ जाल्लो. कसले विचार मनात चलिल्ले ताकाच खबर. हर्शी म्हणून पयलीच्यान अशेच ते. केन्ना हासता केन्ना गंभीर जाता ताकाच खबर ना. तांची ईष्टागत केन्ना जाली .....आणि फुडे ताजे रुपांतर मोगात केन्ना झाले ते दोगायकुय समजूना. तेन्ना तो खूब कविता बरयतालो...आपल्या मोना खातीर. आणि तेय बी त्यो कविता वाचून सामके पिशे जाताले....आणि आप्ल्याक सदा एक नवी कविता जाय म्हणून ताज्या फात्ल्यान लागताले. ती दोगाय केंन्नाच तशी भोव्पाक किव्वा हेडपाक बरोबर वचुनात. तांच्या मोगाक असल्या गोष्टींची गरज ना अशें मोनाक दिसताले. आनी ताकाय बी तशेच जाय अशील्ले ... एका दुसऱ्याच कारणा लागून.

ताजे लग्न पयलीच थरील्ले आणि ही खबर ताणे आपल्या सगल्या इष्टां कडल्यान लिपौन दवरिल्ली. ताका हे लग्न नाका अशील्ले ... मोनाचेर तो भरपूर प्रेम करी, पुण ते लग्न तोडून उडोवपाची शक्त ताका नाशिल्ली. तशे केल्यार आपल्याक घरातल्यान भायर घालतली आणि हातात कायच मेळपाना हे खबर अशील्ले ताका.

पुण असल्यो गोष्टी गोंया तरी चड काळ लिपून उरनात. खंयच्यान तरी मोनाच्या कानार पडलीच आणि ते ताज्या सामकार आय. हाजे कडेन उतर नाच..सांगतलो तर किते? तीच तांची निमणी भेट...ते जे रडत थंयच्यान धाविल्ले ते परत ताज्या मुखार केंन्नाच येउना. हाणेय बी कॉलेज सोडली, लग्न मोडले आनी घरुय सोडले. मुंबई वचून बारीक सारीक कामा करत थोडे पैशे जोडले आणि आयुष्यात फुडे सरलो. इष्टा कडल्यान समजले की मोनाचे लग्न जाले पुन्न तो मात आयुष भर एकटोच रावतलो म्हण अशील्लो.

तांची ती भेट आणि आयचो हो दीस. मोना तशेच दिस्ताले आनी तशेच हांसताले पुन्न एक बदल मात जाल्लो. ताजो हासो ताज्या दोळ्ळ्या पर्यंत पाव्नाशिल्लो. ते दोळ्ळे अजून किते तरी सोद्तालें..कोणाचो तरी हावेस बाळगून अशील्लें. म्हणून तर ते पुस्तक वाचताले खरे...पुण किते वाचला ते ताकाच खबर नाशिल्ले. हे अजून आपल्या खातीर मनातल्या मनात रडता...शी कितलो म्हणून पापी हांव? जाचेर इत्लो मोग केलो ताका फक्त दुख दिला हावे...म्हाका नरकात बी जागो मेळचोना...हेच विचार ताज्या तकलेत येताले.

इत्ल्यान मोनाचो फोन वाजलो. "हेल्लो, कोण सोनिया गो? किते जाले, इतल्या दिसांनी याद आयली शी म्हजी? सारके सांग, कायच सामजना म्हाका. किते? रीतेशाक किते झाले? कार एक्सीडेंत?? ना. ना. फोटींग तु. देवा म्हज्या. देवा म्हज्या", आनी फोन ताज्या हातात्ल्यान सकल पडलो. ताज्या दोळ्ळ्यात्ल्यान घसघशीत दुखां व्हावपाक लागली. "रितेश ..रितेश...आज साम्को गेलो तु म्हाका सोडून. तुका एकदा तरी परत सारके पळयतले म्हणून राविल्ले मरे. तुकाच सगळ्ळो म्हजो मोग दिल्लो हावे..आनी कोणाचेर परत करपाक पावुच ना. कितलो निर्दयी रे तु."

"तुका हाव केंन्नाच माफ करचेना...केंन्नाच ना."

घरा भितर्ल्यान एक आवाज आयलो.."आजूय तु दीस भर थंयच बसून रावपाचे असा गो? त्या झोपाळ्याचेर जड जाला तु. घरातले कायच करचे पडना म्हणून बरे. आणि तुका सांगुनुय कायच फायदो ना." पुण मोनाच्या कानार कायच आवाज पडनाशिल्लो. ताजी दुकां सोपनाशिल्ली.

आणि हांगा तो ताका आपल्या मरणाचेर रडता ते पळोवन स्वता रडतालो. जणू काय तांचो फुडार होच अशील्लो..ते थय बालकांवाचेर झोपाळ्यार बसून शून्यांत पळयत बसतले...आनी तो थंय भायर आंब्या पोनां उबो रावून ताका पळयतलो. हेच ताजे स्वर्ग आनी नरक.

दर्याच्या रेवेत बोटानी खेळत खेळत
ध्यान नासतना ती विचित्र चित्रां काडत
हांव तुज्याच विचारानी बुडील्लो
हांव तुज्याच विचारानी शेणील्लो

हय..आमी त्याच जाग्यार बसून
एका मेकाक घटृ दसून
मोगाच्या ओलसाणेची ऊत्रां बदली केल्ली
जगपा मरपाची वचनां दिल्ली
वांगडाच वचनांचो भार सांबाळप
असोच न्ही ह्या जगाचो कायदो
ना जाल्यार किते ह्या सगळ्याचो फायदो?

तुज्या काळजांच्या ठोक्यांनी
आयकतालो हांव म्हजे नांव
त्याच कानांचेर आता जाल्यात कितलेशेच घाव
तुज्या आवडत्या रुखांच्या सावळेत
आता न्हीद येना काशीच
वाऱ्यान घुस्पिल्ली ताजी पानां
तूकाच हांगा थंय आसतात सोदीत
त्या पानांक हांव किते म्हणून सांगू
म्हाज्या मनांतली व्यथा
कशी तांचेर ओवाळ्ळू

तु गेले सगळे सोडून
म्हाका एकटोच हांगा सोडून
कित्याक म्हणून गेले तु म्हाका एकटो सोडून?

ह्याच दर्याच्या रेवेत...आमच्या मोगाच्या सेवेत
आयकत तुज्या त्या रुखाच्या पानांचे गायन
आता एकटो एकसुरोच मनयता हांव आमचो वेलेंटायन

तुज्या दोळयांत म्हाका म्हजे काळीज दिसले
म्हजे कडल्यान केन्ना चोरले ते म्हाकाच समजूना

तुज्या गोपान हांव सगळे विसरलो
वेळ - काळ किते ते म्हाकाच खबर ना


मोगाची उतरां ओठांर हाडपाची गरजूच पडूना
मोगाची उतरां ओठांर हाडपाची गरजूच पडूना 

व्याकुलता

तुज्या तोणार एक प्रश्न पडला
हे ज्युस्त जाणा हांव
तु म्हाका कायच विचारना
पुण वाचता हांव तुज्या मूखामळीचे भाव

तुजे दोळे खूब किते सांगतात
सगळे समजूक शकना हांव
आपा लिपा खेळपी ती दुकां
म्हज्या काळजार घालतात घाव

तुज्या ओठांचो तो थरथर
तुज्या बोटानी घुस्पिल्लो पदर
कितलेय शीतळ वारे व्हांवू
तुज्या सावळेनूय जळता हांव

हांसऱ्या तोणा फाटली ती व्यथा
ती व्याकुलता फक्त म्हाकाच फाव
कोणाक दाखोव आनी कोणाक नाका
देवाचो हो कसलो कुसको डाव

भिता मन म्हजे सामके पिशे
कित्याक ते फक्त जाणा हांव
तु आनी जी करता अपेक्षा
तु फक्त उतर सोदीत राव...सोदीत राव